بیست و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان از تاریخ 10 تا 14 اردیبهشت ماه در همدان برگزار شد.

این جشنواره اولین برنامه بین المللی است که همدان به واسطه آن قصد معرفی خود به جهانیان را داشته است ، همین جمله برای من خیلی عذاب آور است ، همدانی که سه هزار سال قدمت دارد منابع طبیعی و معنوی منحصر به فردی دارد ... و حالا همین همدان باید دست درازی کند تا بواسطه یک جشنواره ، شهره نگاه جهان شود ؟

شاید برگزاری جشنواره همدان پاک کردن صورت مسئله هاست ، رنگ ریختن بر عدم مدیریتها و بی تفاوتی های مسئولین ، تبلیغات فیلم کودک استفاده ابزاری از اسم کودک از مظلومیت او برای جلوه دادن نیستیها است، این نه دفاع بل ظلمی بر اوست.

همدان شهری که در زمان مرحوم بهنامجو (شهردار سالهای دور) به شهر گل و بلبل ایران معروف بود باید از یادها فراموش می شد تا بخاطر جشنواره ، بار دیگر رنگ گلهای اطلسی را اینچنین در کوی و برزن خود ببیند، این نه از جشنواره است که عدم لیاقت بعضی از مسئولین است ،همدان مانند خیلی از شهرهای ایران بسیار دارد از مدیران خوش شعار و بی عمل ، آنان که ناله مردم ترانه انهاست د راینجا کم نیستند ، مسئولینی که گاه مذهبی کم تخصصند و گاه متخصص کم مذهب .

الوند همدان نشان از استواری و استقامت اوست ، آب و هوایش نشان از شادابی و سرور است و خاکش علامتی از هزاران شهید در خون فتاده ،  درونش جایگاه مردمی غیرتمند است که رگ غیرتشان ، بارها برای دین و مذهب به درد آمده است همدانیها سیاست مدارند ، عالمند و خوش اخلاق ، اینجا را ایرانیان به دارالمومنین می شناسند ؛ همدان شاه کلیدی در پیروزی انقلاب و شیر دلی در دفاع مقدس بود و...

منتظر نگاه های خارج از عینک بودم اما انگار عینک هار ا به چشمان مهر و موم نمودند ، از جشنواره همدان گفتند و گفتند و شنیدیم، چه شد به حال کودکان و نوجوانان همدانی و ایرانی و جهانی .

و اما چند نکته:

1- یکی از نکات مثبت جشنواره ترمیم سینماهای شهر بود که جای تشکر محفوظ است .

2- اگر به گفته مسئولین ، سینما حق هر شهر و شهروند است و اگر همانان می نازند که از صدقه سر جشنواره پنج سینمای همدان بازسازی شد سوال این جاست در کجای دنیا ، بدون هیچ جایگزینی ، بدون معذرت خواهی ایی به یک دفعه ، تمام سینماهای شهر را تعطیل می کنند ؟ آیا نظمی در دستگاه مدیریت پیدا نمی شود ؟ چرا حق دیدن فیلم را ازاین جوانان برای چندین ماه پیاپی گرفته اید؟ آیا در روزهای اکران فیلم اخراجی ها با آن همه تبلیغات ، مردم باید در آرزوی یک سینما باشند؟ آیا باید در انتظار cdهای رایتی غیر مجاز باشند یا برای دیدنشان به شهرهای دیگر سفر کنند؟

3- شهردار همدان از بودجه داخلی خود 400 ملیون برای تجهیز و ترمیم سینما فجر اختصاص داد ، شهرداری همدان بودجه سالیانه خودش را به مالیاتهای مرمی وابسته است چرا که همدان شهری صنعتی نیست و مردم مجبورند با مالیاتهای متفاوتی که شاید شهرهای دیگر حتی اسمی از آنها نشنیده باشند ، صندوق شهرداری را پر کنند و این یعنی اضافه مالیات بر دوش محرومین و این یعنی استضعاف.

4- گل کاری میادین و معابر و تقاطع ها به صورت این چنینی و تا این اندازه بخاطر جشنواره بوده است و جای این سوال را باز میکند که اگر این همت و تلاش شهرداری است ، چرا در سالیان گذشته چنین نبوده است ؟ آیا زیبایی حق مردم همدان نبوده است؟

5- در جشنواره فیلم کودک ، چنان چه فیلمی به کودک و نوجوانان مربوط باشد به عنوان نامزد آماده شرکت در جشنواره می شود

با چندین نکته خوب و مثبت وشاید چندین برابر نکات منفی پنهان و آشکار ویا ، نکته ایی در فیلمی مثبت و در دیگری منفی جلوه نمایی کند و این در حالی است که گرایشات سیاسی  و ضد فرهنگی بعضی از عوامل فیلم ساز را نادیده بگیریم ، آیا بهتر آن نباشد که که از همان اول بجای صرف هزینه های گزاف مالی و عمری و معنوی ، راه و مسیری را اندیشمندان حوزه هنری و فرهنگی مشخص نمایند ، تا در آن نیازهای کودکان جامعه را برآورد کنیم ، مشکلات نوجوانان آینده ساز  را بشناسیم و با ارائه راه حلی و تصویب پیش فرضهای معینی با یک برنامه هدایتگر به فیلم سازی روی آوریم، تا بجای انتخاب فیلم خوب به انتخاب فیلم احسن بپردازیم.

6- آیا مدانید همدان یکی از محدود شهرهایی است که درصد جوانان بالایی دارد و از کم نظیرترین شهرهایی است که بیشترین بیکارهای جوان را در خود جای داده است ، با یک حساب سر انگشتی حداقل بودجه دو ملیاردی جشنواره می توانست وام یک ملیونی برای دوهزار بی کار ایساتده در میدانها و یا ول در خیابانها باشد ، میتوانست سر منشاء زندگی بسیاری از کودکان متولد نشده باشد.

7- اگر به دنبال جشنواره ایی با هدف رقابتی  بین فیلم های شرکت کننده ایم ، بهتر نیست به جای خرج این بودجه کلان و پیامدها و توابع منفی آن با چندین ملیون همان نتیجه گرفته شود ؟ و کاری که بنا بود در آخر میکردیم در اول انجام میشد؟

در مراسم اختتامیه با اعلام نظرات داوران ، بیست پروانه زرین به دست صاحبانشان سپرده شد ، در صورتی که داوران به راحتی می توانستند در محیطی خالی از گرد و غبار ، به داوری فیلمها بنشینند و نظرات خود را در گردهمایی ساده بیان نمایند.

8- اختلاط مردان و زنان در مراسمات ، حجابهای های کمرنگ بازیگران ، فسادهاو گناه های پنهان و نامعلوم از امور جداناپذیر جشنواره شده بودند؟

9- کودکان و نوجوانان ، خواهان خوانوادهایی شاداب و بدون رنجند ، خواهان مدرسه ایدآل، معلمانی خوب و شهری آباد به همراه تفریحات سالم اند نه به دنبال جشنواره ایی که هیچ سود مادی و معنوی مگر الا و لابد پیدا شود .

10- سالن سینما ها و سانسهای چند گانه نمایش ، بیشتر مورد توجه بزرکسالان بود تا کودکان.

11- شاید بهترین برنامه مورد توجه کودکان نه جشنواره بلکه برنامه عموپورنگ بود.

12- کودکان احتیاج به توجه بزرگان در تمامی طول سال دارند نه فقط تحت عنوان یک جشنواره.

13- کودکان و نوجوانان فقط بچه های شهر و خانه های مرفه نیستند  ، بسیاری از کودکان در فقر به گدایی مشغولند ، بسیاری بزهکارند ، بسیاری محروم از درس و زندگی ، جشنواره وقتی برای آنان مفید است که در دفاع از این کودکان مظلوم هم داد بزند و صدایش را به گوش همگان برساند

14- همدان نباید به آنچه بوده به پایتخت فرهنگ و تمدن ، به تاریخ سه هزار ساله ... بیش از حد ببالد ، همدان باید امروز را بسنجد و برای آینده تلاش کند تا بدون هیچ جشنواره و غمواره ایی در قلب ایران و جهان دلربایی کند.

.
[عناوین آرشیوشده]